Merhaba. Aslında böyle bir yazı yazmayacaktım. Ama birkaç gün önce nedenini bilmediÄŸim ÅŸekilde böyle bir yazıyı yazmaya karar verdim. Bazen aklım yaz diyor, ama içim netleÅŸmiyor, cümlelere dökülmüyor. Ama galiba bir ÅŸeyler çıkacak. Dur bakalım. ;)
2020 tüm dünya için inanılmaz bir yıldı. Birçok ÅŸey verdi, ama birçok ÅŸey de aldı. Daha ne olabilirki derken hep daha fazla ÅŸey oldu. Öyle veya böyle kısa ifade edemeyeceÄŸim bir yılı geride bırakıyoruz. Bu yılın kendim için olan tarafından biraz bahsetmek istiyorum. :)
Normalde kongre organizasyonlarında çalışıyordum. Mart ayının ilk haftasında ki iÅŸimde çalışırken “bu iÅŸte bitsin, sınavları halleder, 1-2 hafta otostopla gezip döner iÅŸlere devam ederim” diyordum. Son iÅŸten döndüm (tabi daha son olduÄŸunu bilmiyordum), 1 hafta sonra Türkiye’de ilk Covid-19 tespit edildi ve tüm planlar suya düÅŸtü. Planlarımın suya düÅŸmesi konusunda oldukça deneyimliyim ama Corona biraz zorunlu tutmuÅŸtu durumları.
Laptopumda aylardır internete baÄŸlanmamı engelleyen bir arıza vardı. Madem evlerdeyiz bakayım bir internetten çözümü var mı dedim ve çözdüm. Benim tamir parasından göndermediÄŸim sorunumun çözümü sadece bir tuÅŸ kombinasyonuyla çözülüyormuÅŸ. Ara verdiÄŸim Akdeniz Gençlik DerneÄŸi’nden Muhittin ise tam o sıralarda yazdı ve aram sonlandı. Dernek pandemi sürecimin baÅŸ kahramanı oldu. Çok insan tanıdım. DerneÄŸin eÄŸitimlerine katıldım. Çok güzel ÅŸeyler öÄŸrendim. Bana hem “Osman Can sen bazı konularda düÅŸündüÄŸünden çok daha fazla biliyorsun ama bazı konularda da çok bir ÅŸey bilmiyorsun” dedirtti ve egolarımı kafama vura vura törpületti.Bakmayın deÄŸiÅŸime çok açık olsamda bazı konularda çok zor deÄŸiÅŸen bir insanım. Bu noktada dernekte özellikle iÅŸi ehline bırakmayı zorlansamda öÄŸrendim. Ortaya çıkan iÅŸlere “vay lan” diyerek baktığımı hatırlıyorum. Çünkü mükemmel deÄŸilim, aynı anda çok fazla iÅŸe yetiÅŸemem ve sonucu asıl anlamlı kılanın anlamlı bir süreç olduÄŸunun farkındayım. DeÄŸer yaratmak isteyen bir ekip önce kendi içinde birbirine deÄŸer katabilmeli. Biz bunu gençler için gençler ile yapmaya çalışıyoruz.
Günlük hayatımda pandemi öncesinde de buluÅŸtuÄŸu insan sayısı düÅŸünülenin aksine çok fazla olan bir insan deÄŸildim. Ama pandemi ve pandeminin beraberinde getirdiÄŸi tecrübe ve farkındalıklarla ÅŸu durma büründü: Az insan, çok keyif, çok tecrübe, az ama öz sohbet, kaliteli vakit geçirmek. Ä°nsanlardan kopmadım tabi. Bakınca online ÅŸekilde çok fazla insanla iletiÅŸim halindeyim. Sadece nicelik anlamını daha çok kaybedip nitelik daha çok anlam kazandı. Sonuçta dünyaya 1 defa geliyorum ve onu da güzel deÄŸerlendirmek istiyorum. Tek başıma termosumda kahvemle evimin yakınında deniz kenarında ki yerime gittim sık sık. En pahalı gece kulüplerinden alamayacağım keyfi buradan alıyorum. Bunu çıkarıma baÄŸlamayacağım. Ä°çinde var zaten. :)
Bu dönem beni en çok ekonomik olarak vurdu. SaÄŸlam vurdu. Planlarıma “siz hayırdır?” dedi adeta. Ekonomik olarak hala toplarlanmış deÄŸilim. Ne zaman topalarlandım ki zaten? Ama ÅŸunu çok net söyleyebilirim ki ekonomik kazancımızın mutluluÄŸumuz üzerinde önemli bir etkisi var, ama bunun kadar etkisi olduÄŸuna inandığım bir ÅŸeyse belli bir amacının olması ve belli alanlar üzerine çalışmak, üretmek. Para kazanmasanızda bir ÅŸeyler üretmeniz dahi sizin bir iÅŸe yarıyorum hissiyatıyla psikolojik olarak dirençli olmanıza destek oluyor. Tabi bazı ÅŸeyler hayattan hayata deÄŸiÅŸiyor. Mesela bu sürecin bendeki yeriyle kahraman saÄŸlık çalışanlarımızdaki yeri çok çok farklıdır. Bu yüzden farklı hayatlar demek farklı süreçler, çıkarımlar, bakış açıları demek. Genelleme olarak anlamayın yani bu yazdıklarımı. Hayatı bir enstrümana benzetiyorum. Her bir parçasının farklı notaları var ve herkes aynı parçayı çalmak zorunda deÄŸil. :)
Gönüllü bir koçluk programına baÅŸvurmuÅŸtum. Sonralardan mail geldi ve eÅŸleÅŸtirildiÄŸim koçun önümüzdeki haftaiçi bana ulaÅŸacağı yazıyordu. Haftaiçi evde oturuyorum. Telefonum çaldı. Baktım Burcu abla. Beklemiyordum. Açtım. MeÄŸerse onunla eÅŸleÅŸtirilmiÅŸim. Çok mutlu olmuÅŸtum. O 1,5 aylık koçluk üstümde tabiri caizse efsane olumlu farkındalıklar yaratmıştı. Burcu abla ÅŸu an akıl hocam olarak gördüÄŸüm ve desteÄŸini hep hissettiÄŸim 4 kiÅŸinin içinde. Bu koçluk ile özgeçmiÅŸimi yeniden hazırlamaya baÅŸladım ve koçluk sonrasında da tecrübeleriyle destek olan Sevgi Åžanlı, NeÅŸe Büyükkalender, Eda Åžahal ve Nezaket Tomur’un da desteÄŸiyle harika bir özgeçmiÅŸ çıktı. 6 sayfayla baÅŸlayan özgeçmiÅŸ 1,5 sayfaya indi. Profesyonellerin desteÄŸi gerçekten çok önemli arkadaÅŸlar. Sakın atlamayın bunu. Çok net.
Bu dönemde benim için 3 farklı yer daha var: imeceLAB, Z kuÅŸağı gençleri ve WOL Türkiye. Bunları atlamak istemiyorum.
imeceLAB sosyal sorunları gençlerin çözmeleri ve paylaÅŸmaları için kurulmuÅŸ bir açık sosyal inovasyon laboratuvarı. Ofisi Ä°stanbul’da lakin gençlik komünitesi tüm Türki’ye açık. Yazılı iletiÅŸimimizi Slack uygulaması üzerinden devam ettiriyoruz. Küresel Amaçlar çerçevesinde her ay farklı bir kanal açılıyor ve tüm ay o kanalda o hedefle ilgili kaynaklar, sorular paylaşılıyor ve kanallar hep açık kaldıkları için o kouyla ilgili bir haber vs. gördüÄŸümde paylaÅŸabiliyoruz. Ayda 2 defa Slack sohbet etkinliÄŸinde bir araya geliyoruz ve imece’nin belirlediÄŸi 6 soruda 1 saat o konuyu tartışıyoruz. Hem bu sohbetler hem de imeceLAB genelinde burası dert edindiklerimi dert edinenlerle bir araya geldiÄŸim, paylaÅŸtığım ve yalnız olmadığımı hissettiÄŸim harika bir yer.
Türkiye’de ki Z kuÅŸağı gençleri çeÅŸitli yapılar kuruyorlar. Ama Z Community’yi ayriyeten takip ediyorum. Türkiye’de farklı illerden Z kuÅŸağı gençlerinin birlikte ürettikleri bir oluÅŸum. Altında imZa Dergisi adında dijital bir dergi var. Burada gençler çeÅŸitli türlerden içerikler üretiyorlar. Toplantılarında neler konuÅŸtuklarını ve nasıl geçtiÄŸini çok merak ediyordum ve editörlerinden Nehir’den toplantılarına bir seferlik katılmayı rica ettim. Ekiple konuÅŸtu ve katıldım. Ne için orada olduÄŸunu bilen ve harika iletiÅŸim kuran bir ekiple karşılaÅŸtım. O toplantıdan çok keyif aldım. Ä°çimden “vay be” diye diye dinledim. Hiçbir kuÅŸak mükemmel deÄŸil. Her kuÅŸağın artıları ve eksileri var. Ama hiçbir kuÅŸak komple boÅŸ denilemez ve Z kuÅŸağına bunu diyenler inanılmaz büyük hata yapıyorlar. Onlarla iletiÅŸim kurun. Güvenin.
WOL Türkiye (Working Out Loud) John Stepper’in öncülüÄŸünü yaptığı ve 4 yada 5 kiÅŸinin bir araya gelerek belli bir rehberin öncülüÄŸünde birbirlerini belli konulara dair daha derinlemesine geliÅŸtirdikleri, birbirlerinin hedeflerine ulaÅŸmalarını kolaylaÅŸtırmaları gibi amaçları olan uluslararası bir metod. Bir çemberin açılması için 4 veya 5 kiÅŸi yeterli. Biz 5 kiÅŸi bir araya geldiÄŸimizde beyli hanımlı konuÅŸuyorduk, ÅŸu an onlar kalktı ve buluÅŸmalar da çok kahkahalar atıyoruz. 1 yoga eÄŸitmeni, 1 sivil toplumcu, 1 marka danışmanı, 1 satış analisti ve 1 üniversite okuyan, kendi giriÅŸimiyle ilgilenen 5 kiÅŸi olarak çok çeÅŸitliyiz. Mesela Dubai’de çalışan arkadaşımızdan Dubai ile ilgili çok ilginç ÅŸeyler öÄŸreniyorum. Birbirimize kendi alanlarımızla ilgili destek oluyoruz. Beyli hanımlı baÅŸladığım bir toplulukta ÅŸu an böyle bir baÄŸ kurmuÅŸ olmamız çok mutlu edici. 12 hafta sonunda hepsiyle iletiÅŸimimi devam ettireceÄŸim. Bağımı koparmak istemiyorum. Bir ortamda insanlarla çalışma alanlarınız farklı olsa dahi enerji ve niyetleriniz tutuyorsa gerisi bir ÅŸekilde geliyor. Çok kasmayın. :)
Uzattım, farkındayım. Ama çok ÅŸey vardı anlatabileceÄŸim. Aslında daha çok ÅŸey var ama onları cümle haline getiremiyorum. Kendime bile tam anlatamıyorum. Zamanla artık. Tüm yazı boyunca sabırla dinlediÄŸin için çok teÅŸekkür ederim. Kendine çok çok iyi bak. Sevgiler. :)
Osman Can GÜL
Akdeniz Gençlik DerneÄŸi